مجموعه عکسهای عسل بدیعی + بیوگرافی
عسل بدیعی در سال 1356 در تهران متولد شد. او در رشته لیسانس تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی ادامه تحصیل داد. عسل بدیعی همسر سابق فریبرز عرب نیا (بازیگر) است و یک پسر دارد. او از سال ۱۳۷۵ به سینما راه یافت و با فیلم بودن یا نبودن فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد.او میتوانست پیشرفت بسیاری در این زمینه داشته باشد ولی هیچگاه تنوانست در فیلمهای بعدی این موفقیت را تکرار کند.
مصاحبه عسل بدیعی :
عسل بدیعی که در سالهای اخیر بیشتر در تلویزیون و فیلمهای کوتاه بازی میکند، معتقد است: «هر زمان که نقشی در من این حس را به وجود بیاورد که میتوانم زندگیاش کنم به سمتش خیز بر میدارم و به کوتاه یا بلندیاش اهمیت نمیدهم.»
عسل بدیعی هم مثل بسیاری معتقد است «بودن یا نبودن» یکی از شاخصترین کارهایش است و این کار را بیشتر از بقیه دوست دارد.
تولد «جانیار» باعث دوری سه، چهار ساله بدیعی از سینما شد و شاید این دلیلی بود تا او در سالهای اخیر از ستاره شدن محروم شود. خودش در این باره میگوید: «وقتی آدم سه چهار سال دور است برای شروع مجدد احتیاج به یک فرصت خوب دارد. پس از بازگشتنم خیلی پیشنهاد سینمایی داشتم ولی هیچ پیشنهادی را برای بازگشت مجدد به سینما اطمینانبخش ندیدم و ترجیح دادم آرام آرام کار کنم. علاوه بر این من از آن دسته آدمهایی نیستم که برای رسیدن به یک هدفی در مقطعی همه چیز را فدا می کنند. بچهدار شدنم در آن مقطع باعث شد مسؤولیتی که در قبال پسرم داشتم و لذت مادری را در اولویت قرار بدهم.»
بازیگر فیلمهای کوتاهی چون «من تنها»، «آخرین ساعات زندگی یک مرد معمولی» و «اصغر، پیکان و همسرش و زندگی کمی غیرعادیتر» درباره تجربه بازی در فیلم کوتاه میگوید: «حضور در این فیلمها برای من تجربه بسیار خوبی بود. در جایگاه یک بازیگر حضور در فیلم کوتاه هیچ تفاوتی با یک فیلم بلند ندارد.
بازیگرهای متفاوت فرمولهای خاص خودشان را دارند. من هم باید بگردم فرمول خاص خودم را پیدا کنم که با فیزیکم، روحم، حس درونیم، میمیک و تپش قلبم هماهنگی داشته باشد. هر زمان که نقشی در من این حس را به وجود بیاورد که میتوانم زندگیاش کنم به سمتش خیز بر میدارم و به کوتاه یا بلندیاش اهمیت نمیدهم.»
بهترین چیزی که عسل بدیعی از آن حس عید میگیرد، تغییر فصل و نفس کشیدن طبیعت است. او میگوید: «وقتی کوه میروم و ابرها را میبینم، احساس میکنم بهار نزدیک است. در روزهای آخر اسفند و اولین روزهای فروردین راه رفتن و نفس کشیدن در تجریش و باغ شاتر را دوست دارم.»
علت مرگ
مرگ نابهنگام «عسل بدیعی» هنرمند سینما و تلویزیون با شایعات بسیاری از جمله مسمومیت دارویی همراه بود، اما دلیل واقعی فوت این هنرمند چه بود؟
روز ۱۲ فروردین ماه بود که خبر درگذشت «عسل بدیعی» به دلیل مسمومیت دارویی در بیمارستان لقمان منتشر شد.
بلافاصله پس از انتشار این خبر، برخی سایتها شروع به شایعهپراکنی راجع به دلیل فوت این هنرمند کردند و تلاش کردند تا مرگ «عسل بدیعی» را به گونه دیگری جلوه دهند.
در این میان «سید عزتالله ضرغامی» رئیس سازمان صداوسیما ضمن انتشار پیام تسلیت به خانواده مرحوم بدیعی، «سید تقی سهرابی» مدیر کل روابط عمومی سازمان صداوسیما را نیز مامور کرد که در کنار خانواده ایشان پیگیر مسائل مربوط به وی باشند.
سید تقی سهرابی که در همه موارد در ارتباط و همراه خانواده بدیعی بوده است، در گفتوگو با خبرگزاری فارس گفت: تمام شواهد و قرائن موجود نشان میدهد که مطالب منتشر شده در خصوص شایعات درباره مرگ مرحوم عسل بدیعی کذب محض است.
مدیر کل روابط عمومی رسانه ملی با اشاره به توجه ویژه رئیس سازمان صداوسیما به هنرمندان و دستور مکرر برای پیگیری مسائل و مشکلات آنها افزود: مرحوم بدیعی که در سالهای فعالیت هنری خود با ایفای نقشهای ارزشمدار در سریالهای ماندگار و فیلمهای تلویزیونی حضور موثری داشت، جایگاه ویژهای مانند همه هنرمندان در رسانه ملی دارد. بنا بر این طبیعی است که وضعیت ایشان برای ما مهم باشد به نحوی که شخص رئیس سازمان برای وی پیام تسلیت دادند و صدور همین پیام در این سطح نشان روشنی از کذب بودن اخباری است که خلاف واقعیت در مورد این هنرمند در روزهای اخیر منتشر شد.
وی ادامه داد: پس از اینکه خبر بستری شدن خانم بدیعی در بیمارستان لقمان به ما داده شد، به این بیمارستان مراجعه و پیگیر موضوع شدیم که در همان بدو امر پزشکان معالج موضوع خودکشی را منتفی دانستند.
سهرابی تصریح کرد: پس از بررسیهای کامل پزشکی مشخص شد که نخاع وی از پشت گردن دچار ضایعه شده و همین موضوع منجر به مرگ مغزی وی شده است.
وی ادامه داد: به گفته خانواده وی مرحوم بدیعی حتی سابقه قبلی بیماری قلبی هم نداشته است و روز حادثه نیز به خانوادهاش اعلام میکند که حالش خوب نیست و دچار سردرد شدید و تهوع است. پس از اینکه بیماری ایشان ادامه پیدا میکند، از طرف خانواده به بیمارستان منتقل میشود که در بیمارستان اول ظاهرا تشخیص مسمومیت داده میشود و اعلام میکنند که خانم بدیعی باید به این بیمارستان منتقل شود.
سهرابی اظهارداشت: این انتقال و اعلام تشخیصهای چندگانه که در مراحل اولیه درمان هم طبیعی است موجب بروز این شایعات شد.
وی گفت: همانطور که همه حاضران در مراسم تشییع دیدند، خانم بدیعی روز اول فروردین نیز متنی کاملا امیدوارانه و حاوی برنامهریزی برای سال جدید نوشته بود و انتصاب چنین مواردی به وی قطعا چیزی جز آزردگی روح وی را در پی نخواهد داشت.
فیلم شناسی
(۱۳۷۶) بودن یا نبودن (کیانوش عیاری) بازیگر
(۱۳۷۸) دستهای آلوده (سیروس الوند)، بازیگر
(۱۳۷۹) هفت پرده (فرزاد مؤتمن)، بازیگر
(۱۳۷۹) از صمیم قلب (بهرام کاظمی)، بازیگر
(۱۳۸۲) شمعی در باد (پوران درخشنده)، بازیگر
(۱۳۸۴) پروانهای در مه (محمدجواد کاسهساز)، بازیگر
(۱۳۸۵) سربلند (سعید تهرانی)، بازیگر
(۱۳۸۷) روز هشتم
مجموعه تلویزیونی مستانه
تلویزیون
ششمین نفر(۱۳۹۰)
زمین انسان ها (۱۳۸۹)
جوایز و انتخابها
کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن (دست های آلوده)
دوره ۱۸ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) – سال۱۳۷۸
بیشترین همکاری های عسل بدیعی با:
ماهایا پطروسیان (بازیگران،) (در ۲ فیلم )
سیروس الوند (بازیگران،تهیه و تولید،صحنه و لباس،فیلمنامه،کارگردانی،) (در ۲ فیلم )
بهرام دهقانی (تدوین،فیلمبرداری،فیلمنامه،کارگردانی،) (در ۲ فیلم )
فریبرز عرب نیا (بازیگران،فیلمنامه،) (در ۲ فیلم )
هوشنگ قوانلو (بازیگران،) (در ۲ فیلم )
جهانگیر میرشکاری (بازیگران،صدا،) (در ۲ فیلم )
مهرداد فلاحتگر (بازیگران،) (در ۲ فیلم )
عکسهای عسل بدیعی
روحش شاد